๓๐.พระยศไท้เทิดฟ้า พระเกียรติยศพระองค์ (ไท้) ชูเชิดถึงเมืองสวรรค์ (เทิดเชิด)
๓๑.ทศธรรม ทศพิราชธรรม หมายถึง
ธรรม ๑๐ ประการของพระเจ้าแผ่นดิน ได้แก่ ทาน ศีล บริจาก ความซื่อตรง
ความอ่อนโยน การข่มกิเลส ความไม่โกรธ ความไม่เบียดเบียน ความอดทน
และความไม่ผิดจากธรรม
๓๒.บรรเจิดหล้า งามในโลก
๓๓.เพรง เก่า
ก่อน
๓๔.อังอบาย ปิดทางไปสู่ความชั่ว
๓๕.เบิกฟ้า เปิดทางไปสู่ความดี
๓๖.ฝึกฟื้นใจเมือง ฟื้นฟูจิตใจชาวเมืองให้พ้นจากความทุกข์
๓๗.ไตรรัตน์ แก้วสามดวง
คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ หมายถึง
พระพุทธศาสนา
๓๘.พันแสง พระอาทิตย์
(ออกจากศัพท์ “สหัสรังสี”)
๓๙.รินรสพระธรรม เกิดความรู้สึกซาบซึ้งในรสพระธรรม
๔๐.เสียดยอด ยอดเบียดกัน คือ
ยอดเจดีย์จำนวนมากเรียงตัวชิดกัน
๔๑.แก้วเก้า แก้ว ๙
อย่างที่เรียกว่า นพรัตน์ คือ เพชร ทับทิม มรกต บุษราคัม โกเมนนิล มุกดา เพทาย
และไพฑูรย์
๔๒.แก่นหล้า เป็นแก่นโลก
หลักโลก
๔๓.หลากสรรค์ ล้นฟ้า
(หลาก=ท่วม ล้น แปลกประหลาด ต่างๆ) พระพุทธศาสนารุ่งเรืองยิ่งกว่าแสงอาทิตย์ มีการแสดงทุกค่ำเช้า มีเจดีย์ (ซึ่งเป็นเครื่องแสดงความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนา) ยอดออกระกะแลดูเห็นแสงแวววาวยิ่งกว่าแก้วเก้าประการ
พระพุทธศาสนาเป็นหลักของโลก ทำให้เป็นที่อัศจรรย์ใจแก่เทวดาบนสวรรค์
๔๔.ระฆังขาน ระฆังบอก คือ ระฆังตีบอกเวลา
๔๕.ก่ำฟ้า สว่างทั่วท้องฟ้า
(ก่ำ=แดงจัด,สุกจัด)
๔๖.เฟือน ทำให้หมองลง
๔๗.เปลื้องปลิดอก พรากเอาหัวใจไป
หมายความว่า ต้องจำใจ จากไปราวกับต้องปลิดหัวใจของตนออกไปจากนาง
๔๘.เยียวว่า ถ้าว่า
แม้ว่า
๔๙.แล่ง ผ่าออก
๕๐.เทพไท้ เทวดาผู้เป็นใหญ่
๕๑.ธรณินทร์ ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
พระเจ้าแผ่นดิน
๕๒.กล้ำ ในที่นี้หมายถึง
เชยชม
๕๓.เลื่อน พาไป
๕๔.ชาย พัด
๕๕.ชัก ทำให้
๕๖.อุมา คือ
พระอุบา ชายาพระอิศวร
๕๗.ลักษมี คือ
พระลักษมี ชายาพระนารายณ์
๕๙.สวยมภูว พระผู้เป็นเอง คือ พระอิศวร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น